Klaas Dijkstra is de nieuwe predikant voor het beroepingswerk. Een paar vragen aan de Groningse dominee.
Klaas, ‘predikant voor het beroepingswerk’, hoe leg je dat uit op een verjaardagsfeestje?
“De kern is dat ik straks probeer om predikanten die naar een andere gemeente willen en vacante gemeenten bij elkaar te brengen. We hebben in de kerk natuurlijk een heel breed scala aan modaliteiten: de ene gemeente is meer behoudend, de andere meer progressief. Als predikant voor het beroepingswerk begeleid ik gemeenten om een goede match te vinden. Als vacante gemeenten een adviesaanvraag doen, kan ik adviseren welke predikanten op basis van het opgestelde profiel in aanmerking komen voor een beroep. Daarnaast ben ik beschikbaar voor allerlei vragen van gemeenten en predikanten.”
Hiervoor was je regionaal adviseur van de classicale vergaderingen Friesland en Groningen-Drenthe. Wat voor ervaring neem je mee?
“Als regionaal adviseur adviseerde en ondersteunde ik de classicale vergaderingen bij de uitvoering van kerkordelijke taken ten aanzien van gemeenten en ambtsdragers. In die positie was ik vooral bezig om te zoeken naar manieren om gemeenten met elkaar in contact te brengen en samenwerking tot stand te brengen. Daarnaast had ik een coördinerende rol tussen de classicale vergaderingen en de regionale colleges voor de visitatie en beheerszaken. Dat betekende veel overleg met alle partijen, en ik was veel bij de vergaderingen van de brede moderamina aanwezig. Voor veel gemeenten in het noorden is krimp een belangrijk thema. Het is een uitdaging om voldoende ambtsdragers te vinden, en veel predikantsplekken worden kleiner. Dan komt al snel samenwerking met andere gemeenten in beeld. Dat wordt in mijn nieuwe functie ook een belangrijk onderwerp, verwacht ik.”
Op welke manier?
In mijn optiek zou de inzet van de kerk moeten zijn om op zo veel mogelijk plaatsen, in zo veel mogelijk dorpen, iets van viering en gemeenschap tot stand te brengen. Het hart van de kerk blijft toch vooral in de plaatselijke gemeenten kloppen. Toch zal er op veel plekken bestuurlijk wel wat moeten veranderen, zeker omdat we streven naar zo veel mogelijk fulltime predikantsplaatsen. Het predikantschap is een roeping, maar ook een beroep. Je hebt als predikant een realistische inkomstenbron nodig. Dat betekent dat predikanten vaker te maken gaan krijgen met twee of drie gemeenten tegelijk, en dat vergt een heel andere insteek.
Als gemeenten in zo’n periode van verandering zitten, kunnen ze een beroep doen op een interim-predikant. De gemeente kan dan even ‘opademen’, de vraag stellen: hoe gaan we verder? Zo’n interim-predikant kan tijdelijk en heel gericht een aantal dingen op poten zetten. Daarnaast bemiddelt het Mobiliteitsbureau bij de tijdelijke aanstelling van beginnende predikanten uit de Mobiliteitspool.
Het streven is uiteindelijk dat predikanten en gemeenten op een vruchtbare manier gestalte kunnen geven aan de Bijbelse opdracht vanuit het Evangelie. Daarvoor is het belangrijk dat de juiste mensen op de juiste plekken terechtkomen. En daar hoop ik aan bij te dragen.”
Je woont in Groningen. Blijf je daar voorlopig wonen?
“Ja, voorlopig wel. Drie dagen per week probeer ik op het dienstencentrum in Utrecht te zijn: maandag, dinsdag en donderdag. Van maandag op dinsdag overnacht ik dan in Utrecht. Dat is wel een verandering! En waar ik altijd een vrij solistische opdracht had, ben ik straks onderdeel van een team. Dat past echter ook wel weer bij mijn stijl: ik wil graag samen tot besluiten komen, het gaat er niet om wat ík in mijn hoofd heb.”
Klaas Dijkstra is getrouwd en heeft drie kinderen. Hij woont in Ezinge (Groningen), waar hij van 1992 tot 1999 predikant was. Daarna was hij achtereenvolgens scriba van de hervormde Provinciale Kerkvergadering Friesland en secretaris van de Provinciale Synode. Vanaf 2004 is hij regionaal adviseur van de classicale vergaderingen Friesland, Overijssel-Flevoland (2010-2015) en Groningen-Drenthe (vanaf 2015).
