De Friese stichting Tsjerkepaad zet zich ervoor in om kerkdeuren te openen. Die missie sluit naadloos aan bij de opdracht van de dorpskerkenbeweging: kerkgemeenschappen motiveren om kerk te zijn in het dorp, deuren te openen en mensen te laten delen in de schatten van de kerk.
Dorpskerken zijn er niet alleen voor de eigen leden maar richten zich meer en meer op het hele dorp. Dat is niet alleen de missie van de dorpskerkenbeweging maar ook van de stichting Tsjerkepaad (kerkenpad). Sinds 2003 zet deze Friese stichting zich in om kerkdeuren te openen. 250 Friese kerken zetten in de zomermaanden elke zaterdagmiddag de deuren open. De voorzitter van de stichting, Gerrit Groeneveld, meldt: ‘Door de openstelling stimuleren we kerken om zich op de gehele gemeenschap te richten. De meeste kerken die aan Tsjerkepaad meedoen zijn in beheer van een plaatselijke kerkgemeenschap. Zij kunnen er in hun beleid voor kiezen om zich gaandeweg te richten op de hele gemeenschap en niet alleen op de eigen leden. (...) De kerk is van de Heer en voor iedereen.’
Deze missie sluit naadloos aan bij de opdracht van de dorpskerkenbeweging: kerkgemeenschappen motiveren om kerk te zijn in het dorp, deuren te openen en mensen te laten delen in de schatten van de kerk. Stichting en beweging zijn met elkaar in gesprek gegaan, vonden elkaar al snel in de gedeelde visie en missie en besloten tot een partnerschap.
Dit partnerschap houdt in dat de dorpskerkenbeweging zich in de gids van Tsjerkepaad presenteert en dat ze aanwezig is bij de opening en sluiting van het Tsjerkepaadseizoen. De stichting op haar beurt wordt genoemd op de website van de dorpskerkenbeweging. Kennis en ervaring worden uitgewisseld in de hoop elkaar op die manier te kunnen inspireren en versterken.
Het openstellen van de 250 kerken op de zaterdagmiddag vormt de spil van Tsjerkepaad, maar rondom die spil ontstaan allerlei andere initiatieven zoals orgelconcerten, exposities, wandel- en fietsroutes en soms zelfs de mogelijkheid om in een kerk te overnachten.
Waar deuren opengaan ontstaan nieuwe wegen. Mensen dragen de kerken, kerken dragen de mensen.
