Verdieping

In de rubriek 'Kerkorde op weg naar 2025' worden de vernieuwingen in de kerkorde (sinds mei 2018) op een heldere manier besproken. Deze keer gaat het over de samenstelling van de kerkenraad.

Ds. Lieuwe Giethoorn

projectleider Kerk2025

De Protestantse Kerk werkt aan ‘lichter kerkzijn’. Minder organisatie en vergaderen, meer aandacht voor de kern van het kerk-zijn. Dat is nodig om twee redenen. In de eerste plaats heeft de kerk te maken met krimp, er zijn minder mensen beschikbaar. Daarnaast verandert onze samenleving: mensen denken minder institutioneel en werken meer samen binnen lichte netwerken. Daardoor ervaren veel mensen onze organisatiestructuren als zwaar, als te veel opgetuigd.

Ds. René de Reuver

scriba generale synode

Terwijl dorpen vroeger vaak meerdere kerken telden, is het tegenwoordig steeds vaker andersom. Sommige gemeenten strekken zich zelfs uit over acht of negen dorpen. Kun je dan nog ‘kerk voor het dorp’ zijn? En hoe doe je dat dan, in meerdere dorpen tegelijk?

Sinds 'Kerk2025' is er veel meer ruimte ontstaan voor 'de kerkenraad met werkgroepen'. Prof. Leo Koffeman licht toe wat de vernieuwde kerkorde hierover zegt.

Prof.dr. L.J. Koffeman

emeritus hoogleraar PThU

Veel dorpskerkgemeenten zijn klein geworden en zoeken wegen om de toekomst tegemoet te gaan. Wanneer je besluit om als buurgemeenten een fusie aan te gaan, dan vergt dat tijd, wederzijdse waardering en veel communicatie. Een spannend proces waarvan je de uitkomst nauwelijks kunt voorspellen.

Als paddenstoelen in de herfst schieten ze uit de grond: pioniersplekken in de Protestantse Kerk in Nederland. Er zijn er al honderd, er zijn er nog honderd in de maak. Praktisch theoloog Henk de Roest verheugt zich erover. En denkt erover na.

‘Wanneer is een kerk te klein?’, was de vraag (ND- Zeven 29 september) naar aanleiding van een kerksluiting in het Groningse Ulrum. Een kleine week eerder, 24 september, vond de dorpskerkendag plaats, van de dorpskerkenbeweging.

Jolanda Tuma

dorpskerkambassadeur