Samenwerken in de kerk is een Bijbelse opdracht. "In de kerk ben je aan elkaar gegeven." Gemeenten zijn hier echter terughoudend in. Bang om hun eigenheid te verliezen. Vaak wordt er pas aan samenwerking gedacht als het eigenlijk te laat is. Ga samenwerken vanuit verlangen niet vanuit noodzaak.
Enerzijds zoeken kleine (wijk)gemeenten en dorpskerken naar mogelijkheden om toekomstgericht te zijn in een tijd van verandering. Anderzijds ontwikkelt een aantal nieuwe vormen van kerk-zijn zich tot volwassen geloofsgemeenschappen. Hoe is het onderling contact tussen deze bestaande gemeenten en nieuwe vormen van kerk-zijn? Het mozaïek van kerkplekken is in beweging.
Met pioniersplekken, kerngemeenten en met mogelijkheden voor ‘kleine gemeenten lichter ingevuld’ lijkt het aantal vormen van kerk-zijn binnen het mozaïek van kerkplekken toegenomen. Wat kenmerkt deze vormen? En welke voorwaarden gelden er voor deze verschillende vormen van kerk-zijn?
