Als predikant van de Protestantse Kerk bestaat er veel vrijheid om een interreligieus huwelijk in te zegenen wanneer aan deze drie voorwaarden is voldaan:
- elk huwelijk moet eerst worden voltrokken bij de burgerlijke stand
- tenminste één partner van het bruidspaar moet lid zijn van de Protestantse Kerk
- de plaatselijke kerkenraad moet instemmen met het huwelijk. Bij een positief antwoord van de kerkenraad kan samen met het bruidspaar een voorganger uit de andere traditie, familieleden en vrienden van het paar worden uitgenodigd om aan de ceremonie deel te nemen.
Inzegening
Wat betreft de procedure van de inzegening zijn er verschillende mogelijkheden:
- Een inzegening waarbij de predikant het hoofdgebed of de zegen uitspreekt en waarbij anderen aan de ceremonie bijdragen door aanvullende gebeden uit te spreken, religieuze teksten voor te lezen en/of muziek te maken.
- De predikant en de voorganger uit de andere traditie hebben dezelfde verantwoordelijkheid. Zij zegenen samen het bruidspaar en bidden voor hen.
- Het bruidspaar kan de wens hebben dat de inzegening alleen christelijk is. In dat geval kan het waardevol zijn om inclusief taalgebruik te hanteren, dat hieronder wordt toegelicht.
Huwelijksliturgie
Het Dienstboek - deel 2 van de Protestantse Kerk (pag. 861-2) stelt enkele gebeden en procedures voor die kunnen worden gevolgd voor een interreligieuze huwelijksceremonie. Verder is aan te raden het bruidspaar naar hun specifieke wensen te vragen en, indien nodig, een compromis te vinden tussen de eigen ideeën van de predikant en die van het bruidspaar. Het kan zijn dat een predikant zich vanwege persoonlijke geloofsovertuiging niet op zijn/haar gemak voelt bij het inzegenen van een interreligieus huwelijk. In dat geval kan de bezorgdheid in een open gesprek aan het echtpaar kenbaar worden gemaakt. Eventueel kan doorverwijzing naar een andere dominee plaatsvinden.
Bij een christen-moslim huwelijk is lied 868 als suggestie zeer passend, met name vanwege couplet 5 'Christenen looft hem met Abrahams kinderen samen' (de dichter heeft hier het Joodse volk bedoeld, maar ook de moslims zijn kinderen van Ibrahim en Ismaïl)
Bij christen-jood huwelijken is er natuurlijk een veel breder repertoire, omdat het hele psalmboek en de Hebreeuwse Bijbel gedeeld worden.
Inclusief taalgebruik
Een manier om ervoor te zorgen dat iedereen zich aangesproken voelt in de interreligieuze huwelijksceremonie is het gebruik van inclusief taalgebruik. Wanneer wordt verwezen naar overtuigingen die specifiek christelijk zijn, kunnen deze als zodanig worden voorgesteld. Zo kan worden gezegd: "Jezus, die wij christenen als onze redder beschouwen ...", of kan worden verwezen naar de Heilige Drie-eenheid met de uitleg: "... zoals wij christenen geloven ...". Dergelijke opmerkingen laten het publiek zien dat er bewustzijn bestaat van de religieuze verschillen tussen de bruiloftsgasten, en dat allen met hun verschillende geloofsovertuigingen worden geaccepteerd en gewaardeerd.