Als geestelijk verzorger ontvang je jouw zending als kerkelijk werker of predikant met bijzondere opdracht van een (algemene) kerkenraad, een classicale vergadering, de evangelisch-lutherse synode of de generale synode. Deze ambtelijke vergaderingen zijn kerkordelijk geroepen (ordinantie 3 artikel 13 en 23) een begeleidingscommissie in te stellen.
Wat doet een begeleidingscommissie?
Een begeleidingscommissie bestaat uit mensen die vanuit een kerkenraad of classicale vergadering zijn aangewezen om met enige regelmaat (veelal: jaarlijks) met jou als geestelijk verzorger in gesprek te gaan. Hun taak is ambtelijk: ze hebben een pastorale taak naar jou toe en kunnen in gesprek gaan over bijvoorbeeld zending en roeping. Als mede-geloofsgenoten bieden zij ondersteuning op jouw weg als geestelijk verzorger met een zending. Het is dus niet de bedoeling dat zij de professionele inhoud van je werk gaan bespreken of beoordelen.
Begeleidingscommissie vs. werkgroep
Naast een begeleidingscommissie val je als geestelijk verzorger ook onder een landelijke werkgroep. Deze werkgroep is ingesteld door de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk en heeft als doel het contact tussen de landelijke kerk en jou als geestelijk verzorger te bewaren. De werkgroepen bestaan uit leden die in jouw werkveld geestelijk verzorger zijn of zijn geweest en uit betrokken professionals uit relevante werkvelden.
Afhankelijk van de grootte van de groep geestelijk verzorgers waarvoor zij werkzaam zijn, functioneren de werkgroepen op verschillende manieren. Soms ook heeft de landelijke werkgroep de functie van begeleidingscommissie. In andere situaties kun je als geestelijk verzorger zowel een lokale of classicale begeleidingscommissie hebben en ook van de werkgroep begeleiding ontvangen.
