“Ik heb heel lang niets gezegd. Ik was bang niet geloofd te worden; het is toch zo'n aardige man. Ook schaamde ik me dat dit mij, een hoogopgeleide, zelfstandige vrouw overkwam.”
Ongewenste intimiteiten, misbruiksituaties, #metoo-affaires; ook in de Protestantse Kerk hebben we ermee te maken. Recent onderzoek* wijst uit dat driekwart (73%) van de vrouwelijke respondenten uit christelijk Nederland in hun leven te maken heeft gehad met minimaal één vorm van geweld. Ook mannen (57%) kunnen het slachtoffer worden van allerlei vormen van lichamelijk, psychisch en seksueel geweld.
Doorbreek het taboe
Meestal lopen mensen niet te koop met hun ervaringen van onveiligheid of geschondenheid. Er rust een taboe op het bespreken van onderwerpen als seksueel misbruik of ongewenste intimiteiten. Maar ook andere vormen van onveiligheid zijn op z’n zachtst gezegd spannend om aan te kaarten. Denk bijvoorbeeld aan situaties waarin iemand met verbaal geweld of agressief gedrag gehoorzaamheid afdwingt. Of aan iemand die zijn of haar positie gebruikt voor eigen belang ten koste van anderen.
Als er wordt gezwegen, kan dat de indruk wekken dat alles goed gaat. ‘We krijgen nooit klachten, dus bij ons komt het niet voor’, is een overtuiging die (te) gemakkelijk gemeengoed kan worden.
Praat erover
Taboes doorbreken doe je samen. We moeten ons realiseren dat in elke gemeente slachtoffers zijn van geweld, misbruik of onveilige machtsituaties, in hun thuissituatie of zelfs in de kerk. Daar willen en mogen we niet voor wegkijken! Stel als kerkelijke gemeente het onderwerp dus zelf aan de orde. Maak veiligheid in de gemeente onderwerp van gesprek in de kerkenraad en bij andere groepen in de gemeente.
* Onderzoek door TEAR, ‘Geweld tegen vrouwen in beeld: een peiling onder christenen in Nederland’