Deze vergaderopening maakt onderdeel uit van de serie ‘Hoopvol kerk-zijn in een seculiere tijd’. Iedere opening in deze serie biedt als starter een casus en als verdieping een reflectie op deze casus. Het is van belang dat alle deelnemers aan de vergadering de Bijbeltekst voor zich hebben en kunnen meelezen. De teksten ter verdieping zijn niet altijd geschikt om integraal voor te lezen tijdens de vergadering. Wellicht kun je een paar gedachten eruit halen. Ook is het mogelijk de tekst vooraf of nadien te delen met de leden van de kerkenraad.
Welkom
Heet iedereen welkom op een voor jullie kerkenraad vertrouwde wijze.
Starter
De starter voor de vergaderopeningen in deze serie is telkens een casus uit het gemeenteleven begrepen. Lees de volgende tekst voor:
In de gemeente Ergenshuizen is een groep die er steeds meer op aandringt om andere liederen te gaan zingen. Liederen die zij meer bij de tijd vinden. En waarmee ook, zo denken zij, de jonge ouders en hun kinderen worden aangesproken. Zij vinden de liederen in het nieuwe liedboek qua taal en stijl niet aansluiten bij waar mensen van nu mee bezig zijn. Zij willen weleens uit andere bundels zingen, met vlotte liederen. De gemeente gebruikt de beamer, dus 'wat houdt ons tegen?’ Bovendien, dan hoeft niet elke zondag dezelfde liturgie worden gevolgd …
Het beleid van de kerkenraad is er tot nu toe op gericht om willekeur en wildgroei in de liturgie te voorkomen. Sommige ambtsdragers komen oorspronkelijk uit gemeenten waar het er elke zondag anders aan toe kon gaan; zij zijn gaan houden van ‘de voorspelbaarheid in de liturgie’. Weer anderen storen zich aan de nieuwe liederen: ‘Het lijken wel popliedjes, en dan die herhalingen steeds.’
Vragen:
- Wat herken je van de situatie? Schrijf 1 à 2 woorden op.
- Laat ieder in de groep deze woorden noemen, waar nodig met een beknopte uitleg.
- Als je een vraag hebt voor iemand anders, stel dan alleen een vraag naar verduidelijking. Bijvoorbeeld: “Je zei daarnet ..., kun je daar een voorbeeld van geven?” Of: “Kun je dat toelichten?”
Verdieping
Bij de reflecties op de casus in deze serie wordt veel gebruikgemaakt van boek Wachten op God, door A. Root en B. Bertrand.
Zij schrijven in hoofdstuk 5: ‘Als de kerk wil gehoorzamen aan Jezus’ opdracht – het lichaam van de levende Christus zijn – zal ze voortdurend spanning beleven. Er is altijd wel wat onenigheid, een zekere crisis. (...) Het is verleidelijk om te houden van het idee van gemeenschap, om de ideale kerk lief te hebben. Maar die bestaat niet. Misschien zou die wel bestaan als God slechts een idee was. En Jezus – ook Jezus is geen idee, maar een persoon. Jezus is de incarnatie van God, de belichaming van God, die alle spanningen en strubbelingen van het leven op zich heeft genomen. De kerk liefhebben betekent dat je de echte kerk liefhebt, de kerk die bestaat uit echte mensen. En God is God. De levende God. En wij niet. Wij zijn gevallen en zondige mensen, een zwakke kerk die is aangewezen op God. We zouden onze aandacht moeten richten op: “Hoe kunnen we Gods handelen herkennen? Hoe helpen we mensen om deze levende, handelende God te ervaren, te kennen en te volgen? Deze God die alle ervaring en alle kennis te boven gaat?”
Verwerking
Het onderdeel verwerking biedt enkele gespreksvragen.
Lees met elkaar bijvoorbeeld Psalm 133 (NBV21), over de ‘kinderen van God’ die bijeen wonen.
- Wat betekent het voor jou om door God door en door gekend te zijn, ‘kind van God’ te zijn?
- Wat kan dat betekenen in je houding naar je gemeenteleden, juist in verschillen?
- Waarin heb je in jouw leven de zegen van de Heer ervaren; en hoe deel jij die uit?
Volg de spelregels zoals hierboven na de casusbeschrijving.
Lied of gebed
Bijvoorbeeld NLB 969, ’In Christus is noch west noch oost’
Verder lezen?
Word je getriggerd door de gedachten van Root en Bertrand? Hun boek Wachten op God is in het Nederlands vertaald en biedt een goede introductie op zijn denken. Beheers je voldoende Engels, kijk dan eens op zijn website en/of zoek op zijn naam op YouTube, daar zijn veel lezingen te vinden.
