Protestantse Kerk
Doorgaan naar hoofdinhoud
Vindplaats van geloof, hoop en liefde

Bijbeltekst
"Toen Abram 99 jaar oud was, kwam de Heer bij hem. De Heer zei: ‘Ik ben de machtige God. Blijf altijd dicht bij mij en doe wat goed is. Dan beloof ik dat je heel veel nakomelingen zult krijgen.’ Abram maakte een diepe buiging. God ging verder: ‘Voortaan heet je niet meer Abram, maar Abraham. Ik beloof je dat er later heel veel volken van je zullen afstammen. Ik zal je heel veel nakomelingen geven. Er zullen niet alleen veel volken van je afstammen, maar ook veel koningen. Ik doe je een belofte die ook geldt voor je nakomelingen, en voor alle generaties na jou, voor altijd. Ik zal jouw God zijn end e God van je nakomelingen. Je bent nu een vreemdeling in het land Kanaän. Maar ik zal dit hele land aan jou geven. Kanaän zal voor altijd het land van jou en je nakomelingen zijn. En ik zal ook hun God zijn.’"
Genesis 17:1-8

"God zei verder tegen Abraham: ‘Sarai heet voortaan Sara. Ik zal haar rijk en gelukkig maken. Ik zal haar een zoon van jou geven. En er zullen later volken en koningen van haar afstammen.’ Abraham maakte een diepe buiging. Maar hij lachte in zichzelf, want hij dacht: Hoe kan iemand van honderd nou een kind krijgen? En Sara is negentig. Hoe kan zij nog een kind krijgen? … Maar God zei: “Sara zal zelf een zoon van jou krijgen. Die zoon moet je Isaak noemen. Alles wat ik beloof, geldt voor Isaak. En die belofte geldt voor altijd, ook voor zijn nakomelingen. … Over een jaar wordt Isaak geboren. Dan krijgt Sara zelf een zoon.’ Toen God dat allemaal gezegd had, ging hij weer weg bij Abraham."
Genesis 17:15-22

Nodig

  • Kleine kartonnen dozen
  • Stevig papier
  • Scharen
  • Splitpennen
  • Pennen, stiften en potloden.

Toelichting
Abraham en Sara moesten heel lang wachten totdat de belofte van God uitkwam en ze een zoon kregen. Het duurde zo lang dat ze soms bijna niet meer konden geloven dat het echt zou gebeuren. Maar… Gods beloften kwamen uit.

Uitleg activiteit
Maak een klok van de kartonnen doos. Maak één klok per familie/gezin.
Teken een klok op één van de zijkanten van de doos en schrijf de cijfers erop. Knip een grote en een kleine wijzer uit papier en prik deze vast met een splitpen op de zijkant van de doos. Nu kun je de wijzers ronddraaien zoals bij een echte klok. De klok kan verder versierd worden.

Vraag de deelnemers:
Wachten kan heel lang duren. Wacht jij ook ergens op?
Wat zijn dingen waarvan jij heel graag wil dat ze gebeuren, maar die (veel) tijd kosten?

Iedereen mag deze vraag beantwoorden en op een briefje schrijven. Stop de briefjes in de klok. De klok kan men thuis ophangen. Als iets uitkomt, kun je het briefje uit de klok halen.

Dit idee is afkomstig uit de Samenleesbijbel, zie pagina 58.