Pijl naar links Terug naar thema Dorpskerkenbeweging
De Protestantse Gemeente in het Drentse dorp Sleen mag zich 's zondagsmorgens gelukkig prijzen met een volle kerk. Maar … zoals in zoveel gemeenten ontbreken de kinderen. Daarom is er een plan bedacht: de Kindercarrousel. “En daar komen nu, op sommige zondagen, weer zo’n twintig kinderen”, zegt een enthousiaste dominee Jitse Scheffer. Hij noemt het: “Een kwestie van omdenken.”
Heel wat kerkelijke gemeenten hebben het aantal bezoekers van hun kerkdiensten in coronatijd sterk zien verminderen. Tot ieders verrassing nam in de piepkleine Friese Protestantse Gemeente Oldelamer-Oldetrijne het aantal kerkgangers juist toe. Zelfs het vinden van ambtsdragers is geen probleem.
God en kerk mogen er weer zijn, ook in de dorpen. Dit zie je terug in de manier waarop dorpskerken activiteiten organiseren waarin God, geloof en kerk weer ter sprake komen. Bijvoorbeeld door het organiseren van een pelgrimstocht, kliederkerk, een stiltevieringen of een bijbelgespreksgroep voor niet-gelovigen.
Eén keer per maand brengen Jurjen de Groot, directeur dienstenorganisatie en ds. René de Reuver een werkbezoek aan gemeenten in het land. Deze maand werd het bezoek georganiseerd door ds. Wim Beekman, classispredikant Friesland. Volgens Beekman is Friesland niet alleen een prachtig land, maar wordt het ook gekenmerkt door 'kerkelijke trots'.
Tijdens de Kerkennacht, in het weekend van 21-23 juni, openen kerken in het hele land hun deuren. De Protestantse Gemeente Vries doet dit jaar voor het eerst mee. Vijf vragen aan predikant Bert Altena.
Dorpskerken weten de dorpskerkambassadeurs goed te vinden. Soms zelfs zo goed dat ze op één avond gevraagd worden voor een gemeenteavond, een ringbijeenkomst én een vergadering van een classis. Sinds de start van de dorpskerkenbeweging is met al ruim 250 dorpskerken contact geweest. Projectleider Jacobine Gelderloos blikt terug én vooruit.
Wat kunnen dorpskerken voor asielzoekers en statushouders (asielzoekers die als vluchteling worden erkend) betekenen? “In het asielzoekerscentrum is hulp aanwezig; daarbuiten moet je het zelf uitzoeken. Problemen van mensen die het azc hebben verlaten zijn dan ook vaak veel groter dan de problemen van de mensen die daar nog zitten.” Twello, Hardenberg en Wijchen komen in actie voor deze nieuwkomers.
De Friese stichting Tsjerkepaad zet zich ervoor in om kerkdeuren te openen. Die missie sluit naadloos aan bij de opdracht van de dorpskerkenbeweging: kerkgemeenschappen motiveren om kerk te zijn in het dorp, deuren te openen en mensen te laten delen in de schatten van de kerk.
Wat doe je als je jaarlijkse kerstnachtdienst in het water dreigt te vallen omdat de kerk niet beschikbaar is? De Protestantse Gemeente Scharmer-Harkstede besloot de moed niet te laten zakken en op zoek te gaan naar onderdak. Met verrassend resultaat.
Niet alleen kerkgemeenschappen vragen zich af wat de toekomst is van dorpskerken. Ook omwonenden, overheden en erfgoedorganisaties stellen die vraag regelmatig.
