In het hele land worden deze maand nieuwe ambtsdragers bevestigd. Zondag was het de beurt aan Grace Cyrus uit Amsterdam en Laurens van den Berg uit Ermelo. We vroegen hen: hoe word je eigenlijk ambtsdrager? En hoe bereid je je daarop voor?
Voor Laurens van den Berg (Hervormde Gemeente Ermelo) was het een verrassing toen de wijkouderling plotseling op de stoep stond. “Ik had er wel rekening mee gehouden dat de vraag om ouderling te worden een keer kon komen, maar had het nog niet zo snel verwacht; de meeste mensen in de kerkenraad zijn toch een stuk ouder dan ik ben. Er kwamen dan ook wel vragen bij me op: vinden de gemeenteleden me hier niet te jong voor? En: wat vraagt dit van mij en mijn gezin? Toch had ik wel gelijk het verlangen om het te gaan doen.”
Geroepen
Er volgen zeven dagen om te bidden en na te denken. “In die week heb ik gevraagd aan God: wat is Uw weg hierin? Ik geloof dat zo’n vraag niet zomaar naar je toekomt. Maar ik wilde wel graag dat God duidelijk zou maken - aan mij én aan mijn vrouw - dat dit echt Zijn weg was. En dat is in mijn ervaring ook gebeurd. Er kwam in die week namelijk maar liefst vier keer dezelfde Bijbeltekst langs: ‘Hij, Die u roept, is getrouw, Die het ook doen zal’ (1 Thessalonicenzen 5:24). Dat sterkte me: ik mag het van God verwachten. Als God mij op de plek van ouderling wil gebruiken, dan is het goed.” Tijdens de bevestigingsdienst van afgelopen zondag kwamen de woorden uit Thessalonicenzen nogmaals langs. “Dat was heel bijzonder. En als tekst bij mijn bevestiging kreeg ik mee: ‘Alles wat de Vader Mij geeft, zal tot Mij komen; en wie tot Mij komt, zal ik beslist niet uitwerpen’ (Johannes 6:37).” Enthousiast: “Bij Jezus moeten we zijn; en dat mag ik weer doorgeven aan de mensen die ik ga ontmoeten.”
Ark
Verderop in het land werd zondag ook Grace Cyrus (Lutherse Gemeente Amsterdam) als ouderling bevestigd. Zij volgde vooral de ‘praktische weg’. “Een tijd geleden was er een familiedienst, zoals elke maand. Tijdens die dienst werd benoemd dat de predikant graag met de jeugd naar een replica van de ark van Noach had willen gaan, maar dat er niemand was geweest om dit te regelen. Toen dacht ik: wacht eens even. Dat lijkt mij heel leuk om te doen! Dus toen ben ik op de dominee afgestapt.” De dominee grijpt het aanbod met beide handen aan. “Ze reageerde heel enthousiast, en vroeg me of ik ouderling wilde worden. En toen ze zag dat ik een financiële opleiding heb gedaan, bedacht ze dat ik misschien ook wel het financieel beheer op me kon nemen. Hoe dan ook: er is genoeg te doen, want we organiseren dit jaar van alles rondom The Passion, die dit jaar bij ons in de Bijlmer plaatsvindt.”
Vol vertrouwen
Wat Grace precies als ouderling gaat doen, wordt binnenkort afgestemd. “Dat mag pas na de bevestiging. Ik wist niet dat er zoveel officiële regels waren: zo kregen we van tevoren al een heel programma voor de dienst, met wat we moeten zeggen en wanneer we ons moeten omdraaien naar de gemeente om goedkeuring te krijgen. Het is formeler dan ik dacht, maar dat is denk ik ook wel goed.” Ze gaat het ambt van ouderling vol vertrouwen tegemoet. “Ik ga samenwerken met een leuke groep mensen, en vanuit de gemeente word ik goed ondersteund.” Ook Laurens ervaart dat zo. “Voorafgaand aan de bevestiging hebben we al een informatieavond gehad, en ik heb ouderlingen op bezoek gehad om samen te praten en te bidden. Als jonge ouderling krijg ik bovendien een mentor waar ik terecht kan met mijn vragen en waar ik dingen mee kan bespreken, wanneer dat nodig is. Fijn om zo goed te worden opgevangen!”
