Classispredikant Wim Beekman viert voor het eerst sinds anderhalf jaar weer avondmaal, met een medicijnbekertje en een cupcake-papiertje. Het wordt een avondmaal met een gouden randje…
Vroeg of laat ontdek je dat de weg naar volwassenheid langs vallen en opstaan leidt, ziet Wim Beekman. Bij anderen én bij jezelf.
We zouden de schaamte en wrok, de blauwe plekken, de moeilijke dingen in ons leven vaak het liefst onder het kleed willen vegen, schrijft Wim Beekman. Maar Jezus doet wat anders...
Tot inkeer komen. Classispredikant Wim Beekman denkt na over dit onderwerp naar aanleiding van het begin van de veertigdagentijd.
Wim Beekman neemt een voorbeeld aan zijn grootmoeder én aan zijn kleindochter. Want het mag in de samenleving af en toe wel wat genadiger.
Wim Beekman leest zijn eigen columns terug en beseft hoe broos en kwetsbaar het leven gebleken is, het afgelopen jaar.
Advent in coronatijd. Wim Beekman heeft naar deze weken uitgekeken.
“Bidden verlicht het donker in mij en om mij”, schreef de monnik Anselm Grün. Classispredikant Wim Beekman deelt een aantal gebeden die hem raken in coronatijd.
Ook thuis kun je 'met vrome ernst' de kerkdienst volgen, ziet classispredikant Wim Beekman.
