Hen hoopt dat de kerk het aandurft om oude structuren los te laten. Christiaan Schoonenberg (1993) zet zich ervoor in dat de kerk zoekt naar nieuwe vormen én dat ze daarin de verbinding zoekt met anderen.
- monastiek pionier bij Stadsklooster Groningen, diaconaal opbouwwerker bij Diaconie in Stad en een van de initiatiefnemers van Mosterd, een initiatief voor twintigers en dertigers
- studeerde filosofie aan de KU Leuven, deed een premaster theologie aan de PThU in Amsterdam en rondde de master gemeentepredikant af aan de PThU in Groningen
- voelt zich thuis in de oecumene
Hoe ervaar je je roeping?
"Ik heb me niet altijd thuis gevoeld in de kerk. Gaandeweg heb ik steeds meer ontdekt dat dat ook met mijn queer-zijn te maken heeft. Maar juist vanuit het anders zijn, is de christelijke traditie voor me gaan spreken. Ik ervaar roeping vooral als een engagement met de kerk: om thema's aan de orde te stellen die naar mijn idee vaak worden vergeten."
Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken?
“Kunnen werken in relaties met anderen. Ik wil het pionierswerk niet in mijn eentje doen en zoek verbinding met anderen. Ik heb hier fijne en jonge collega’s, en ook buiten de kerk tref ik veel mensen die open staan voor ontmoeting, verbinding en gesprek. Dat geeft vreugde, net als de taak die ik samen met een groep jonge mensen op me heb genomen: in de kerk ruimte scheppen voor jonge mensen. De kerk heeft de neiging om er te zijn voor jonge mensen, maar moet gaan denken aan kerk-zijn door jonge mensen. Dat moet tot de structuren van de kerk gaan behoren. Het voelt als waardevol om daarmee bezig te zijn.”
Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?
“Ik heb de neiging om te veel te doen. Het helpt mij dan om een dag niks te doen, thuis op te ruimen, schoon te maken, een wandeling te maken. Daarbij houd ik erg van koken. Ik heb 4 jaar in een internationaal studentenhuis gewoond, waar we vaak samen kookten. Ik heb veel uit de verschillende keukens geleerd.”
Welk onderdeel van je werk doe je het liefst?
“Bij Stadsklooster en Mosterd doen we veel met belichaamde spiritualiteit: niet alleen denken en praten, maar ook met de handen bezig zijn. Bijvoorbeeld in papierscheppen, boekbinden en schrijfmeditatie. Creatief bezig zijn ligt me erg.”
Welke scholing heb je voor het laatst gevolgd?
“De opleiding tot gemeentepredikant. Ik ben blij eindelijk niet meer aan de universiteit te zitten. Als ik toch terug zou gaan, dan misschien naar Stockholm voor het Center of Theology, Ecology and Culture of de opleiding 'Theology through creative practice' aan de universiteit van Glasgow. Alles wat me op creatief vlak kan versterken grijp ik graag aan.”
Met welke andersgelovige in je omgeving zou je graag een keer aan tafel zitten?
“In het kader van het herdenkingsjaar zijn we vanuit verschillende kerken in Groningen een werkgroep rond 'Kerk en slavernij' gestart. We willen kennis delen en het gesprek tussen zwarte en witte christenen op gang brengen, om stil te staan bij de doorwerking in het heden. In september zaten we voor het eerst aan tafel met vertegenwoordigers uit verschillende kerken en dat vroeg om meer. In november organiseerden we een breed toegankelijke avond in de Martinikerk. Verder proberen we religieuze queers bij elkaar te brengen voor de ‘roze-zaterdagviering’ in juni 2024 die voorafgaat aan de pride in Groningen. Een mooie ontwikkeling waar ik me graag voor inzet en ook mensen voor op mijn pad vind.”
Welk boek, welke film of podcast raad je collega’s aan?
“De podcast ‘Unknowing’ van Brie Stoner, en dan de serie ‘Composting Christianity’. Zij zoekt daarin naar nieuwe vormen van christendom vanuit een ecologisch perspectief, in aansluiting bij deze tijd. Hoe kan dat de kerk veranderen?”
Is er een bijbeltekst die met je meegaat?
“Matteüs 6:24-34: maak je geen zorgen voor de dag van morgen, dat verlengt je leven niet. Mooi is de verbinding met lelies en vogels: maak je niet druk, als God voor hen zorgt, zorgt Die ook voor jou. Voor mij was dat een heel bepalende tekst om het aan te durven om filosofie en later theologie te gaan studeren.”
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
“Dat de kerk het aandurft om oude structuren los te laten, ruimte durft te scheppen voor nieuwe, creatieve vormen van gemeenschap. En dat ze daarin de verbinding zoekt met anderen. De Nigeriaanse filosoof/psycholoog/activist Bayo Akomolafe zegt het mooi: The times are urgent, let us slow down. De kerk kan een plek zijn om te vertragen. Leef in een ander ritme, leef in navolging van Jezus. Schep ruimte, leg verbindingen, ontmoet mensen die je niet kent. Je staat er niet alleen voor.”
>> Meer informatie: christiaanschoonenberg.nl
Lees meer in de online serie over het ambt:
