Werken in de kerk ervaart ds. Esmeralda Mandemaker-Dieleman (1978) als een zegen en een voorrecht. Ze vindt dat iedere kerkgemeenschap een samenbindende rol kan vervullen in de eigen buurt. “We moeten laten zien dat de kerk ertoe doet.”
- werkt sinds 2018 als gemeentepredikant in de Protestantse Gemeente Noordwijkerhout en De Zilk. Daarvoor was ze predikant in de gereformeerde kerk van Woubrugge
- daarnaast is ze voorzitter van de commissie steunverlening van de Protestantse Kerk in Nederland
- studie theologie en kerkelijke opleiding in Leiden
- voelt zich het meest verbonden met de midden-orthodoxe en stroming in onze kerk
Hoe ervaar je je roeping?
“Ik vind het een zegen en een voorrecht dat ik in de kerk werk. Wat ik het meest bijzonder vind is de creatieve manier waarop God zichtbaar wordt bij betekenisvolle momenten. Het is iedere keer weer mooi om dat te ervaren en er samen naar te zoeken. Wat zijn die vlammetjes die steeds weer oplaaien? En wat maakt dat we zeggen ‘God was toch aanwezig in dit moeilijke moment’? Als predikant ben je soms kwetsbaar. Het is een functie waarin je op jezelf bent aangewezen en er veel van je wordt verwacht. Ondanks dat ervaar ik steeds weer Gods leiding in mijn werk.”
Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken?
“Ik maak dagelijks een flinke wandeling, om ook even fysiek bezig te zijn. Daarnaast begin ik elke dag met een moment van bijbellezen en verstilling. Het zijn beide vaste elementen in mijn dag. Ook de ontmoetingen met mensen zijn belangrijk voor mij. Pastorale gesprekken, maar ook het kringwerk en samen nadenken over komende activiteiten. Dat geeft me veel energie.”
Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?
“Door heel duidelijk keuzes te maken. Je kunt beter iets minder werk echt goed doen dan van alles een beetje. Dat doe ik bijvoorbeeld door niet alle trouwjubilea en verjaardagen af te lopen, maar wel aan een sterfbed te zitten. Ik vind het belangrijk om ook voldoende tijd te hebben voor mijn kinderen. Dat ik kan helpen bij huiswerk of met hen mee kan op schoolreisje. Een goede pastor kan ik alleen zijn als ik ook een goede moeder kan zijn.”
Welk onderdeel van je werk doe je het liefst?
“Alle activiteiten met kinderen: een kindermoment in de kerk, catechisatie, ‘kerk op schoot’ of een themalunch met de kindernevendienst. Kinderen zijn altijd opvallend open over hoe zij over het leven en over God denken. Zij kunnen volwassenen laten nadenken over zaken waar wij nooit meer bij stilstaan. Dat vind ik machtig.”
Welke (na)scholing heb je voor het laatst gevolgd?
“Op dit moment volg ik de nascholing mentoraat, omdat ik gevraagd ben als mentor voor een beginnend predikant. Ik leer er zelf ook veel van. Eerder volgde ik de cursus ‘pastoraat en dementie’ bij Tim van Iersel, en een training ‘leiding boven NAP’. Alle opleidingen zijn onderdeel van de Permanente Educatie.”
Met wie zou je graag een keer aan tafel zitten?
“Met gemeenteleden die ik nog niet bezocht heb. Ik ben vlak voor de coronatijd in deze gemeente gekomen. Daardoor heb ik een flink aantal mensen nog niet leren kennen, dat is een gemis.”
Hoe zie je de rol van de kerk in de samenleving, en jouw rol daarin?
“Iedere kerkgemeenschap kan in eigen dorp of wijk een samenbindende rol hebben als baken, rustpunt en spiegel. Gemeenten zijn zich daar soms te weinig bewust van. Mijn rol is om mensen zelfbewuster te maken, te laten zien dat de kerk ertoe doet. Veel gemeenten hebben initiatieven genomen die voor de hele samenleving relevant zijn. Het is vanzelfsprekend dat de kerk een verbindende rol heeft. Dat mag je als predikant uitdragen.”
Welk boek, welke film of welke podcast raad je collega’s aan?
De podcast ‘Moderne Profeten’ van Kees van Ekris. Er is ook een boek bij geschreven met extra informatie over mensen die de afgelopen eeuw leefden en die door het tijdsgewricht waarin ze leefden, iets profetisch hebben gekregen. Kees van Ekris gaat hun gangen na en vertelt wat hem in personen als bijvoorbeeld Angela Merkel, Martin Luther King en anderen getroffen heeft. Het is ook mooi om dit materiaal bij een gesprekskring te gebruiken.”
Is er een bijbeltekst die met je meegaat?
Dat is Micha 6 vers 8: Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God. (NBV21) Het lijkt vanzelfsprekend, maar de praktijk is dikwijls anders. Deze tekst komt regelmatig bij me boven als ik voor een belangrijke keuze sta. Het zijn woorden waaraan je je kunt spiegelen: ‘Ga ik op deze manier de weg van God?’”
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
“Ik hoop dat de tijd van achterom kijken en terugverlangen naar vroeger voorbijgaat. Zeker, de kerken zitten niet meer zo vol als eerst, maar dat betekent niet dat de gemeente die overblijft geen daadkracht en relevantie kan uitstralen. Kerkverlating is in zekere zin noodzakelijk om de kerk relevant te houden. De Duitse theoloog Dietrich Bonhoeffer verbaasde zich er in zijn tijd al over dat de kerk zo groot was. Christen zijn vraag immers nogal wat van een mens. Belangrijker dan een grote kerk is het dat leden die zeggen gelovig te zijn dat met hart en ziel uitdragen.”
Lees meer in de serie over het ambt:
