Het moderamen reageert op de gespannen situatie in Israël en in Gaza. "Als Kerk bidden we voor vrede in Jeruzalem. Deze vrede lijkt onmogelijk, als er geen recht gedaan wordt en er niet geluisterd wordt naar de trauma’s van zowel Joden als Palestijnen."
Met grote zorg en pijn in het hart vernamen we het nieuws over de steeds verdergaande escalaties en het buitensporige geweld in Jeruzalem en andere steden in Israël en in Gaza. Wij kunnen ons nauwelijks een voorstelling maken van de verwoestingen die zijn aangericht. Er is onvoorstelbaar veel leed bij zowel Joden als Palestijnen. Oude en nieuwe wonden worden opengereten en diep verankerde trauma’s worden tot op het bot blootgelegd.
Vanuit onze eigen relaties met partnerorganisaties en kerken in Israël en Palestina (Joods, Palestijns en christelijk) horen we hoe uitzichtloos het telkens oplaaiende geweld is en hoe moedeloos makend. We horen ook schrijnende verhalen over falend leiderschap.
Als Kerk bidden we voor vrede in Jeruzalem. Deze vrede lijkt onmogelijk, als er geen recht gedaan wordt en er niet geluisterd wordt naar de trauma’s van zowel Joden als Palestijnen. De leiders in de regio en de wereldleiders hebben een grote en zware verantwoordelijkheid om op te komen voor de verschillende bevolkingsgroepen, die gewoon willen leven in vrede en rust.
Als Protestantse Kerk zijn we betrokken en herkennen wij ons in de recente oproep aan religieuze leiders wereldwijd van het Overlegorgaan Joden, christenen en moslims (OJCM).
Samen met andere kerken en (vredes)organisaties zet de Protestantse Kerk al vele jaren in op verbinding en nieuwe relaties tussen Joden en Palestijnen. Als ook op verbinding tussen Joden en christenen. Daartoe zijn er tal van partnerschappen met Joodse, Palestijnse en christelijke organisaties. Alhoewel het een druppel op een gloeiende plaat lijkt zullen we ons hier blijvend voor inzetten.
We weten ons geroepen tot onopgeefbare verbondenheid met het Joodse volk, we vormen samen met Palestijnse christenen het lichaam van Christus en zijn in Hem verbonden, en we proberen te luisteren naar de stem van hen die lijden en opkomen voor gerechtigheid. Wat we horen van en via onze Joodse en Palestijnse partners is hartverscheurend. We hebben grote bewondering voor de inzet van zovelen (ze zijn er nog steeds) die blijven geloven in en zich blijven inzetten voor gerechtigheid en voor de toekomst voor Israël en voor Palestina, voor het samenleven van Joden en Palestijnen.
Het conflict raakt velen en slaat over naar andere landen, ook naar Nederland. Velen zijn geraakt en willen iets doen. Er zijn demonstraties en manifestaties. Toch lijkt de polarisatie steeds groter en het onbegrip steeds dieper te worden. Het ene leed wordt soms tegenover het andere weggestreept. Voor ons wordt een grens bereikt en overschreden daar waar protesten overgaan in jodenhaat en antisemitische uitingen, of waar het bestaansrecht van de staat Israël ter discussie gesteld wordt. Daar distantiëren we ons nadrukkelijk van.
Haat, geweld en onrecht verdelen en verscheuren veel Joden en Palestijnen. Wij leggen deze nood, dit verdriet en deze pijn neer voor God. Ons gebed is een Kyrie, een roep tot God om ontferming en recht.
God van Abraham, Izaak en Jakob,
Hartverscheurend is het dagelijkse geweld,
om te beginnen in Jeruzalem,
uitwaaierend over Israël, Gaza en de Westelijke Jordaanoever.
Onvoorstelbaar het leed dat gewone mensen aangedaan wordt,
Joden en Palestijnen,
mensen die in vrede willen leven net zoals wij.
Diep insnijdend zijn de trauma’s,
de woede en de haat ten opzichte van elkaar
de onmacht om samen te leven.
Wij brengen het voor uw aangezicht en roepen:
HEER, ontferm U!
God van Jezus,
Ten hemelschreiend is het falende leiderschap
mensen die hun verantwoordelijk niet nemen.
Leiders die verstrikt zijn geraakt in corruptie en zelfverrijking.
Diep aangrijpend zijn de wonden die dagelijks geslagen worden
door de zinloosheid van geweld en vernedering.
Wij brengen het voor uw aangezicht en roepen:
HEER, ontferm U!
Geest van God,
Heel de schepping zucht,
mensen en het land dat hen draagt,
vanwege uitbuiting, vervreemding, haat en geweld.
Het heilige Land is ten prooi gevallen aan hopeloosheid en uitzichtloosheid.
Tenzij Uw Geest zweeft over de chaos,
tenzij er licht geroepen wordt in alle donkerte.
Wij brengen het voor uw aangezicht en roepen:
HEER, ontferm U!
Wij bidden om vrede voor Jeruzalem.
Vrede tussen Joden en Palestijnen,
vrede tussen alle bevolkingsgroepen
vrede tussen uw mensen.
doe mensen opstaan tot elkaar
geef mensen kracht om patstellingen te doorbreken.
Heer,
u spreekt woorden van vrede.
Laten wij niet vervallen in dwaasheid.
Met woorden uit het psalmenboek bidden wij:
“Voor wie U eren is uw hulp nabij
uw glorie komt wonen in ons land,
trouw en waarheid omhelzen elkaar,
recht en vrede begroeten elkaar met een kus,
uit de aarde bloeit de waarheid op,
het recht ziet uit de hemel toe.
Laat zo uw recht voor ons uitgaan.”
Amen.
Namens het moderamen van de generale synode, scriba ds. René de Reuver
Zie ook de themapagina Israël en Palestina. Hier zijn verhalen te vinden over de partnerorganisaties van de Protestantse kerk:
Foto: Unsplash
