Het slavernijverleden is een groot maatschappelijk thema waar velen in de samenleving zich over uitspreken. De kerk kan niet achterblijven, aldus Bianca Groen Gallant (56), diaconievoorzitter van de evangelisch-lutherse gemeente Amsterdam. “Ons land en ook de wereld als plek waar íeder mens – ongeacht afkomst, handicap, gender of geloof – zich gekend en geliefd voelt, dat is mijn droom."
Kerk mag grotere rol pakken
In de werkgroep ‘heilzame verwerking van het slavernijverleden’, een initiatief van onder meer de Lutherse Kerk in Amsterdam en inmiddels ook andere Amsterdamse protestantse gemeenten, is Bianca Groen Gallant - daarnaast ook lid van het moderamen van de generale synode - actief met thema 'slavernijverleden' bezig.
Ook de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) doet er onderzoek naar, ondersteund door de Protestantse Kerk. "Dat is een goede stap, maar de kerk mag wel een grotere rol pakken", aldus Groen Gallant. "Het slavernijverleden is een groot maatschappelijk thema waar velen in de samenleving zich over uitspreken. De kerk kan niet achterblijven. Net als bij thema’s als bijvoorbeeld mensenrechten en klimaat moet ze haar stem laten horen. Daar waar andere maatschappelijke organisaties spreken, zou de Protestantse Kerk dat ook moeten doen. Richting kerkelijke gemeenten kunnen we als landelijke kerk inzetten op bewustmaken en activeren, en gespreksmomenten organiseren."
Ieder mens gekend en geliefd
Voor Groen Gallant is niet alleen de rol van de kerk tijdens het slavernijverleden belangrijk, maar vooral de rol van de kerk in de doorwerking ervan in het heden. "De kerk heeft een grote rol gehad tijdens de trans-Atlantische slavernij. Er waren zendelingen die zich het lot van de slaven wel aantrokken, maar niet het systeem veranderden. Ik zou graag zien dat we als kerk nu niet hetzelfde doen als toen. We mogen niet wegkijken, maar moeten onze verantwoordelijkheid nemen.”
Ons land en ook de wereld als plek waar íeder mens – ongeacht afkomst, handicap, gender of geloof – zich gekend en geliefd voelt, dat is de droom van Bianca Groen Gallant. "Een wereld waar we ons bewust zijn van deze plek als Godsgeschenk, zodat we de urgentie gaan voelen om zorgvuldig met de aarde om te gaan. De toekomst is van God, maar wij hebben ook een eigen verantwoordelijkheid.”
Lees ook:
