Protestantse Kerk
Doorgaan naar hoofdinhoud
Vindplaats van geloof, hoop en liefde

Protestantse Lezing over oorlog en vrede: ‘Niet door kracht of geweld, maar door mijn Geest’

Binnen de kerk wordt verschillend gedacht over hoe we ons moeten verhouden tot oorlog en vrede. In de Protestantse Lezing vraagt hoofdkrijgsmachtpredikant Gert van der Ende begrip voor de verschillende opvattingen die hierover leven. Een samenvatting van zijn lezing lees je hier. Daarnaast kun je de volledige versie van de lezing downloaden.

Oorlog en vrede 

Ds. Gert van der Ende begon zijn betoog met de bekende Latijnse spreuken si vis pacem, para bellum ("Wie vrede wil, moet zich voorbereiden op oorlog") en si vis pacem, para pacem ("Wie vrede wil, moet zich voorbereiden op vrede"). Beiden spreuken geven aan hoe ver de discussie over het thema ‘Oorlog en vrede’ zich uitstrekt.  

Als hoofdkrijgsmachtpredikant beweegt ds. Van der Ende zich tussen de militairen en biedt begeleiding en een luisterend oor, juist bij vragen over de betekenis van hun werk en de ethische uitdagingen die het militaire bestaan met zich meebrengt. 

Geweld nooit de weg tot vrede 

Met het motto van de protestantse geestelijke verzorging, Niet door kracht of geweld, maar door mijn Geest, benadrukte ds. Gert van der Ende de kern van de missie van de geestelijke verzorging binnen de krijgsmacht. Dit motto, geïnspireerd door Zacharia, drukt een diep vertrouwen uit dat werkelijke vrede voortkomt uit de kracht van Gods Geest en gebaseerd is op rechtvaardigheid, en niet voortkomt uit de inzet van wapens. Voor krijgsmachtpredikanten betekent dit continu zoeken naar een evenwicht tussen loyaal zijn aan de militairen en tegelijkertijd trouw blijven aan de overtuiging dat geweld nooit de weg tot echte vrede kan zijn. Het motto herinnert hen er dan ook aan dat hun aanwezigheid binnen Defensie geworteld is in een hoopvol perspectief op de wereld, waarin vrede en gerechtigheid mogelijk zijn. 

De vrede van Christus 

Tot slot riep ds. Gert van der Ende riep op tot het gesprek waarbij we elkaar vasthouden, juist in de kerk: ''Is de kerkelijke gemeente niet bij uitstek de plek waar we dat leren en oefenen? Waar we in alle verscheidenheid en veelkleurigheid met elkaar het verlangen delen naar de vrede van Christus? Een gesprek waarbij we ruimte laten voor verschil van inzicht, voor bezinning en voor de ander." 

Download de gehele lezing van ds. Gert van der Ende  

Foto: Wouter Muskee

Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)