Pionier en diaconaal ondernemer Gertrudeke van der Maas (1972) wordt blij van verbinden en van samenwerken. Dat kan ze dan ook volop doen in haar baan als pionier en diaconaal ondernemer in Apeldoorn. Met een Turkse imam zou ze graag bespreken hoe ze in de stad mensen bij elkaar kunnen brengen.
- studie theologie aan de VU in Amsterdam
- pionier bij De Vuurplaats in Apeldoorn en diaconaal ondernemer bij de Protestantse Gemeente Apeldoorn, daarvoor 15 jaar wijkpredikant in De Drie Ranken in Apeldoorn, daarvoor 5 jaar in Fijnaart
- open oecumenisch en maatschappijbetrokken
Hoe ervaar je je roeping?
“Roeping is dingen vanuit je hart doen. De prikkel is innerlijke gedrevenheid, niet de beloning die volgt. Voor mij is dat liefdevol leven en recht doen. Het doortrekt heel het dagelijkse leven: wat ik eet, wat ik koop, enzovoort. Geloof en leven zijn voor mij onlosmakelijk verbonden. Leven wat je gelooft, daar word ik gelukkig van.”
Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken?
“De switch die ik gemaakt heb van het gemeentepredikantschap naar het pionieren en het diaconaal ondernemerschap kwam op een goed moment. Nu sta ik zelf aan het stuur van mijn werk. Ik kan mijn talenten beter inzetten en mijn inzet effectiever maken.”
Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?
“Als gemeentepredikant heb ik een maand verlof gekregen om te voorkomen dat ik burn-out zou raken. Extra ruimte om te ontspannen doet mij goed, net als tijd om aandacht te kunnen besteden aan de mensen om mij heen. En fysieke beweging - ik zit veel in mijn hoofd. Verder heb ik mazzel met die switch, dit werk helpt me dichter bij mezelf te blijven.”
Welk onderdeel van je werk doe je het liefst?
“Verbinden is mijn passie. Proberen bruggen te slaan. Of het nu gaat om hemel en aarde, binnen en buiten de kerk, arm en rijk … Ik word er blij van als ik kan verbinden.”
Met welke andersgelovige in je omgeving zou je graag om de tafel gaan?
“Ik doe dat voortdurend, binnen de kerk zijn immers ook veel mensen die anders geloven dan ik. Maar dat zou dan met een jonge Turkse imam hier in Apeldoorn zijn, met wie ik al eens heb samengewerkt. Met hem zou ik willen bespreken hoe we in de stad mensen bij elkaar kunnen brengen.”
Welke (na)scholing heb je voor het laatst gevolgd?
“De tweejarige opleiding Bibliodrama. Die heeft me erg geholpen om uit mijn hoofd te komen. Je stapt in een verhaal en gaat in de schoenen van een bijbels personage staan. Je eigen (geloofs)leven verbindt zich daardoor met het bijbelverhaal en zo komt een bijbelverhaal tot leven. Ik heb bijbelverhalen anders leren lezen.”
Welk boek, welke film of welke podcast raad je collega’s aan?
“Levenslessen van een rabbijn, een dun, maar zeer ontroerend boekje met levenslessen van Awraham Soetendorp. Ik vind hem een heel inspirerend mens en heb diep respect voor hem. Wat hij zegt is diep doorleefd en daar leer ik van. Hij zet zich hartstochtelijk in voor vrede, verbinding tussen mensen en een leefbare toekomst.”
Is er een bijbeltekst die met je meegaat?
“Zo veel, en dan met name teksten met als kern ‘heb het leven lief en de ander als jezelf’. Een verhaal dat ik nooit met droge ogen kan lezen: Juda die in het verhaal van Jozef instaat voor zijn broertje Benjamin. (Genesis 44)”
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
“Ik hoop dat de kerk zich niet afsluit voor de grote vragen van de wereld, zoals klimaatverandering, vluchtelingen, en de grote kloof tussen arm en rijk, wereldwijd maar ook in ons land. Deze zomer hebben we in samenwerking met bijna alle Apeldoornse kerken ruim 200.000 euro vakantiegeld herverdeeld: mensen die veel hebben, delen met wie van weinig moeten leven. Het motto is: we geloven dat iedereen er gelukkiger van wordt als we samen delen.”
Lees meer in de online serie over het ambt:
