Leon Rasser (1967) ervaart zijn werk als koopvaardijpredikant als een lot uit de loterij. In de Amsterdamse havens ontmoet hij mensen uit alle windstreken. Rasser spreekt met hen over het geloof, biedt ze een gezellig samenzijn in het zeemanshuis, maar verstrekt ook kleding of een simkaartje om naar huis te bellen.“Als pastoraat en diaconaat samengaan is het evangelie ijzersterk.”
- is koopvaardijpredikant namens het protestants koopvaardijwerk in Amsterdam, en werkt daar nu 25 jaar als geestelijk verzorger in de havens. Daarvoor was hij jeugdwerker in Houten, als bijbaan naast zijn studie.
- studie theologie in Utrecht, daarna kerkelijke opleiding in Amsterdam.
- voelt zich verwant aan de oecumenische en interreligieuze stroming binnen de kerk.
Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken? Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?
“Vrijheid, vertrouwen en een goed team en netwerk. Ik probeer één vaste middag en avond in de week echt vrij te houden, maar de rest van de tijd kun je me op en nabij de schepen vinden. De persoonlijke gesprekken met zeelieden vind ik het mooiste van mijn werk. Als je met hen bidt, zijn ze vaak in tranen. Het leven is zwaar als je zo lang van huis bent. De kerk is vaak de enige die naar zeelieden omkijkt. Ik vind het bijzonder dat ik hiervoor vrijgesteld ben en soms het verschil voor hen kan maken. Dat heeft een mens echt nodig.”
Wat doe je het liefst van je kerkenwerk?
“Het contact met de zeelieden. Op mijn telefoon staan nummers van mensen over de hele wereld. Vroeger schreven koopvaardijdominees brieven, ik houd contact via de mobiel of computer. Je kunt mensen bijstaan als ze ziek zijn, maar ook in tijden van vreugde. Via online preekjes van 1 minuut spreek ik zeelieden toe over het leven op zee. Ik hoop ze hiermee te ondersteunen als ze ver van huis zijn.”
Met wie zou je graag een keer aan tafel zitten?
“Met Jezus. Je kunt Hem zien zoals de Emmaüsgangers: dat je plotseling merkt dat Hij het is. Soms is het alsof ik Jezus ontmoet in een van de zeelieden, het is zo inspirerend hoe zij dingen verwoorden. Zij hebben mijn persoonlijk geloof heel erg verrijkt.”
Hoe zie je de rol van de kerk in de samenleving?
“De kerk is behoorlijk in het gedrang in onze seculiere samenleving. Het lijkt wel of we geen godsdienstige uitingen meer kunnen verdragen. Ik hoop op meer kansen en respect voor wat de kerk doet, zodat ze haar zorgtaak kan oppakken. De kerk is dan niet alleen biddend, maar ook praktisch aanwezig. En als pastoraat en diaconaat samengaan, is het evangelie ijzersterk.”
Welk boek, welke serie, film of welke podcast raad je collega’s aan?
“De podcast ‘Filosofie’ van het Centre Erasme vind ik ongelooflijk goed. Drie interviewers bevragen een specialist over filosofen als Plato, maar ook Thomas van Aquino komt aan bod. Tijdens het luisteren doe ik ideeën op voor preken. Kortom, een aanrader!”
Is er een bijbeltekst die met je meegaat?
“Prediker 3, vers 1 ‘Voor alles wat er gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel’ vertolkt precies hoe ik in het leven sta. Het is bevrijdend: minder mooie dingen gaan voorbij. Ook bij zeelieden slaat deze tekst aan.”
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
“Dat de kerk weer van grote betekenis wordt in Nederland, want ze heeft zoveel te bieden. In tijden van crises en moeilijkheden kan de kerk troost, hoop, vertrouwen en liefde geven. Bovendien zet ze dingen in perspectief. Wat is er al niet voorgevallen in die 2000 jaar dat de kerk er is? En nog steeds staat Gods huis als een rots.”
Lees meer in de serie over het ambt:
