Dominee Margreet Klokke (1960) is altijd op zoek naar de kieren in het leven waardoor je God kunt zien. Ze ervaart het als haar roeping hierin van betekenis te zijn voor anderen. “Ik probeer dicht bij mensen te komen en hen te begeleiden bij het vinden van een eigen, persoonlijke weg met God. Bijbelse verhalen bieden hierbij oriëntatiemogelijkheden.”
- begonnen als predikant in Den Haag–Loosduinen en Soest, daarna van 2000 tot 2018 predikant van de Haagse Kloosterkerk. Vanaf 2018 predikant van de Leidse Binnenstadsgemeente in de Hooglandse kerk
- studie theologie in Leiden, daarna diverse opleidingen in de verhouding van kerk, kunst en pastoraat. In 2018 studie pastoraal supervisor afgerond
- voelt zich verwant aan de vrijzinnige en midden-orthodoxe stroming binnen de kerk
Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken, en hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?
“Ik heb ontzettend veel bronnen van inspiratie. Alleen al de krant inspireert me, maar ook boeken, films en gesprekken met mensen. Daarnaast heb ik al 22 jaar een geestelijk begeleider die me een spiegel voorhoudt, troost als het nodig is en me opnieuw met God verbindt.”
Wat doe je het liefst van je kerkenwerk?
“Als dominee voel ik me allereerst zielzorger, beleid maken komt voor mij op de tweede plaats. Tijdens vergaderingen hou ik me het liefst bezig met het wel en wee van de mensen aan tafel. Hoe zit iedereen erbij, komt iedereen aan het woord, wat speelt er ‘onder de tafel’? Ook bij het voorgaan in kerkdiensten en het geven van cursussen ben ik om te beginnen pastor. ”
Met wie zou je graag een keer aan tafel zitten?
“Met hen die me lief waren en zijn overleden. Dan zou ik hen nog even zeggen: ‘Weet je wel hoe dierbaar je voor me bent?’”
Hoe zie je de rol van de kerk in de samenleving?
“Ik denk dat de kerk drie taken heeft in de maatschappij: betekenis brengen, rituelen aanreiken en aandacht geven. Voor mij zijn dat ‘unique selling points’ van de kerk. De kerk zou veel meer zichtbaar moeten zijn in de samenleving, ze heeft zoveel te bieden. Een pastor heeft geen wachtlijsten, hij of zij geeft gratis aandacht.”
Welk boek, welke serie, film of welke podcast raad je collega’s aan?
“Deze zomer heb ik de roman Ons soort mensenMeer informatie over het boek 'Ons soort mensen' van Juli Zeh gelezen. Een helder, goed geschreven verhaal dat zich afspeelt in een klein dorpje in het vroegere Oost-Duitsland. Als er in het dorp windmolens moeten komen worden belangen tussen geld, goed en onderling vertrouwen op scherp gesteld. In dit ‘kleine verhaal’ zie ik allerlei verborgen linken met ‘het grotere verhaal’ van de Bijbel, dat is inspirerend!”
Is er een bijbeltekst die al een leven met je meegaat?
“Als ik plotseling mijn huis zou moeten verlaten en ik mag nog één bladzijde uit de Bijbel scheuren, dan kies ik Johannes 1,1-18. Het Woord is mens geworden. Daar staat alles in!”
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
“Wat mij betreft gebruiken we nog te vaak ‘binnenkerkse’ taal. Onze boodschap moet altijd duidelijk zijn voor iemand die voor het eerst in de kerk komt. Gebruik bijvoorbeeld het woord ‘zielzorg’ in plaats van ‘pastoraat’. Laten we als kerk de taal van de tijd en cultuur spreken.
Verder hoop ik dat kerkelijk werkers een betere arbeidspositie krijgen, maar dat voor het predikantschap een academische studie gevraagd blijft worden. Niet alleen voor het maken van de preek, maar ook voor pastoraat en cursuswerk is gevoel voor de gelaagde en symbolische taal van de Bijbel nodig, die je vooral krijgt door het geduldig spellen van de grondtalen.”
Lees ook de vorige aflevering in deze serie:
