Hij ontdekte de kracht van rust door ademhaling en paste dit toe als ondersteuning in gebed. Om ook anderen te helpen om op deze manier tot rust te komen bij God, startte hij de pioniersplek ‘Op Adem’. Jan Verduijn (1982): “Soms loop ik vast en moet dan terug naar de basis: de stilte zoeken, bidden."
- opleiding social work, onderwijswetenschappen, opleiding voor jongerenwerkers op de Wittenberg en momenteel een studie Christelijke Integratieve Psychotherapie
- werkte eerder bij Youth for Christ en als jeugdwerker in de kerk
- voelt zich verwant met de evangelische stroming en met de oecumene
Hoe ervaar je je roeping?
“Zolang ik ervoor zorg dat ik dicht bij God en Jezus blijf, ervaar ik mijn roeping als heel fijn. Als ik werk vanuit zachtmoedigheid en nederigheid voel ik veel plezier in mijn werk en is mijn juk licht. Maar als ik heel hard werk zonder dat te doen vanuit de liefde van God, dan ervaar ik meer negativiteit, druk en spanning, en kan het werk een zware last worden. Soms loop ik vast en moet dan terug naar de basis: de stilte zoeken, bidden.”
Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken?
“Regelmatig de tijd nemen om bij God te zijn, terug te kijken en dankbaar te zijn. Momenten vieren met het pioniersteam en met anderen. Ervaringen horen van mensen die de cursus of een dagretraite bij Op Adem volgden en God, Jezus voor het eerst of opnieuw hebben leren kennen. Jezus als de heelmeester die helpt om lasten lichter te maken. Dat levert veel voldoening bij mij op.”
Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?
“Voor corona zijn we al begonnen met deze pioniersplek. Al vrij snel bereikten we mensen en groeiden we hard. Toen we na de coronacrisis weer startten, hebben we dat bewust in een langzamer tempo gedaan. Dat betekent telkens vertragen, niet te snel willen groeien. Ik moet me dat telkens weer bewust worden. Als ik niet bewust tegengas geef, ga ik automatisch mee in de snelheid van de wereld. Practice what you preach dus: zelf ook rustig ademhalen, in gebed brengen, regelmatig tot rust en bij God komen.”
Welk onderdeel van je werk doe je het liefst?
“Ik houd me voor de pioniersplek bezig met de website, met fondsenwerving, met financiën, de nieuwsbrief ... Maar het liefste ben ik in contact met mensen: bij de dagretraites, de cursus, de open avonden.”
Welke scholing heb je voor het laatst gevolgd?
“Ik doe nu een studie integratieve psychotherapie. Dat helpt op pastoraal gebied om mensen verder te helpen in hun proces. Ik liep als pionier tegen mijn eigen grenzen van kennen en kunnen aan. Ik moest mensen vaak doorverwijzen terwijl ik hen graag zelf wil kunnen helpen.”
Waar kan de kerk haar rol pakken in de verantwoordelijkheid voor onze medemens en de schepping?
“Ik spreek niet graag over ‘de kerk’, dat is groot, afstandelijk en anoniem. Alsof je het hebt over de ander. Ik houd heel veel van de kerk, maar vind ook dat je niet alles van de kerk moet verwachten. Ik betrek het direct op mezelf: hoe kan ík die verantwoordelijkheid nemen? Ik probeer grote dingen klein te maken. Er zijn veel plekken waar ik van betekenis kan zijn. In mijn eigen omgeving bijvoorbeeld kan ik met mensen die eenzaam zijn een praatje maken. Bijdragen aan een liefdevolle plek om te wonen. En als het gaat om de schepping: de klimaatproblematiek is zo groot. Ik eet geen vlees, ik eet zo plantaardig mogelijk, repareer spullen en koop veel tweedehands. Ik heb niet zo veel nodig, ik leef minimaal.”
Welk boek, welke film of welke podcast raad je collega’s aan?
“Een boek dat mij heeft geïnspireerd is Jezus als Therapeut van Anselm Grün. Hij bespreekt daarin met name de gelijkenissen van Jezus die zieken geneest, mensen helpt en advies geeft. Grün sluit op zijn eigen wijze aan bij de problemen in de levens van millennials, en laat zien dat ook voor hen kracht en genezing te vinden is in de woorden van Jezus.”
Is er een bijbeltekst die met je meegaat?
“De tekst die al langere tijd met me meegaat is Spreuken 30: 7, 8. Twee dingen vraag ik U, gun ze me zolang ik leef: Houd me ver van leugen en bedrog. Maak me niet arm, maar ook niet rijk, voed me slechts met wat ik nodig heb. Die tekst is me bijgebleven omdat ik merk dat deze me goed doet: zo wil ik leven.”
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
“Jaren geleden had ik een droom: ik zag voor me dat vanuit alle kerken in mijn stad water stroomde, de straten door. De hele stad werd schoon. Dat beeld is me bijgebleven. Ik hoop dat de bron stroomt vanuit de kerk de stad in om deze fris te maken. En dat de kerk de plek is om te drinken, levend water. Maar waar ik ook en vooral naar verlang is dat Jezus terugkomt en dat God recht doet. Er is zo veel lijden en geweld in de wereld. Ik hoop dat de kerk hiertegen opstaat en dit blijft doen, als veilige, liefdevolle plek voor iedereen die het zo hard nodig heeft.”
