Sinds 1 juni is Anne van Voorst (1966) hoofdpredikant voor het protestants en orthodox justitiepastoraat. Al sinds zijn studietijd voelt hij zich betrokken bij kwetsbare groepen aan de onderkant van de samenleving. “Ik wil een stem geven aan hen die kwetsbaar zijn.”
- studie theologie in Kampen
- sinds 1 juni 2024 hoofdpredikant van het protestants, oosters-orthodox en oriëntaals-orthodox justitiepastoraat, daarvoor gemeentepredikant in Dinxperlo, adjunct-hoofd justitiepastoraat, justitiepredikant in Vught, gemeentepredikant in Bredevoort en Oostwold en Finsterwolde. Van 1998 tot 2003 werkzaam als docent theologie op het baptistenseminarie in Nicaragua.
- wil zich in zijn geloof niet in een hokje plaatsen
Hoe ervaar je je roeping?
“Ik voel mij zeker geroepen tot dit werk. Je moet je roeping vanbinnen voelen maar deze moet vanbuiten bevestigd worden. Dat bij mij de sollicitatieprocedure zo vlekkeloos verliep voelt als een bevestiging dat ik op mijn plek zit in mijn nieuwe functie. Al tijdens mijn studie heb ik wat met de onderkant van de samenleving. Als geestelijk begeleider help ik mensen die heel nare dingen hebben meegemaakt. Omdat ik zelf ook slachtoffer ben geweest van een misdrijf, kan ik me goed in hen inleven. Toch wil ik de dader als mens blijven zien. Het is zuiver om mensen niet af te schrijven, maar hen te helpen weer in het spoor van hun levensbestemming te komen. Voor mij heeft geloven daar alles mee te maken.”
Wat heb je nodig om met vrucht en vreugde te werken?
“Enthousiaste mensen om me heen en dat ik mijn creativiteit kan inzetten in mijn werk. Als ik zie met welke drive de vrijwilligers van de Paasgroetenactie aan de slag zijn, ben ik dankbaar dat ik met hen mag samenwerken.”
Hoe zorg je ervoor dat je niet opbrandt?
“Ik woon vlak bij een natuurgebied, waar ik zeldzame schapen fok. Het brengt me rust als ik ze verzorg. Verder ben ik graag creatief bezig, en maak ik kunstwerken met vilt. Als extra uitlaatklep loop ik graag een rondje hard door mijn buurt.”
Welk onderdeel van je werk doe je het liefst?
“Het werken met groepen en het voeren van persoonlijke gesprekken, zowel in gemeenten als in de gevangenis. In mijn nieuwe functie wil ik me richten op herstelgericht werken met gedetineerden: richting God, henzelf en de mensen om hen heen. Daar word ik enthousiast van. Daarbij wil ik graag de brede kerkelijke achterban van de Protestantse Kerk en andere protestantse kerken meer betrekken bij het justitiepastoraat.”
Welke (na)scholing heb je voor het laatst gevolgd?
“Dat was een opleiding leidinggeven bij de overheid, toen ik adjunct-hoofd justitiepastoraat was. Vorig jaar heb ik ook een intensieve driedaagse cursus vilten gedaan. Dat is niet zozeer werkgerelateerd, maar ik ben ervan overtuigd dat het me helpt om mijn creativiteit te gebruiken in mijn werk.”
Met welke andersgelovige in je omgeving zou je graag eens om de tafel gaan?
“In mijn nieuwe functie werk ik in een interreligieuze setting samen met katholieke, joodse, humanistische, islamitische, boeddhistische en hindoe geestelijk verzorgers. Daarnaast mag ik ook leidinggeven aan de orthodoxe geestelijk verzorgers. Het is mooi dat we ieder onze eigen weg hebben naar dezelfde bestemming. Ik hoop veel van hen te leren.”
Welk boek, welke serie, film of welke podcast raad je je collega’s aan?
“Ik houd van de detectiveserie Endeavour. Er moet steeds een moord opgelost worden, en meestal is de dader iemand die je in het begin niet verwacht. Dat de scheiding tussen goed en kwaad niet zo zwart-wit is, heeft raakvlakken met mijn werk. Verder zou ik collega’s adviseren om ook eens naar zenders als SBS6 te kijken. Misschien denk je ‘dat is allemaal vermaak’, maar het is wel de leefwereld van veel mensen. Door zelf te kijken weet je wat hen bezighoudt.”
Is er een bijbeltekst die met je meegaat?
“Daar hoef ik niet lang over na te denken: Psalm 121. In het bijzonder vers 7 spreekt me aan: De HEERE zal u bewaren voor alle kwaad, uw ziel zal Hij bewaren. (HSV) Dat heb ik zelf ook echt ervaren. Ik vind het ook heel mooi om te bedenken dat - hoe beschadigd iemand ook is en hoeveel nare dingen iemand ook heeft meegemaakt - mensen toch hun zuivere kern behouden. Dat is de ziel die door God bewaard wordt.”
Wat hoop je voor de toekomst van de kerk?
“Dat ze een vindplaats blijft van geloof, hoop en liefde. Geloof is overal te vinden. In de gevangenissen zijn veel mensen niet kerkelijk maar wel gelovig. Dat is in de samenleving ook zo. Ik hoop dat de kerk zich niet opsluit binnen haar muren, maar naar buiten gaat en mensen van buiten de kerk opzoekt.”
Lees meer in de serie over de voorgangers in de Protestantse Kerk:
