Van 8-12 oktober vond de filmconferentie From Darkness to Light: Hope in Contemporary Cinema plaats in Amsterdam. Met steun van Fonds Kerk en Wereld kwam een innovatief programma tot stand, waarin een gezamenlijke ontdekkingsreis rondom hoopvolle verhalen in films centraal stond.
Dat de conferentie vernieuwend was bleek wel uit de verraste reacties van deelnemers, vertelt mede-organisator Johan Roeland. “Deelnemers aan een conferentie denken al snel aan het luisteren naar lange verhalen, maar we hebben bewust gekozen voor meer interactie, meer in beweging komen. We kregen na afloop ook veel te horen: dit voelde meer aan als een festival.”
Fellowships
Leden van de internationale, interkelijke filmorganisatie Interfilm, studenten en medewerkers van de VU én mensen die in Nederland betrokken zijn bij de filmwereld werden geprikkeld om actief aan de slag te gaan met het festivalthema ‘hoop’. Door reflectie op de films die werden bekeken, workshops en een wandeling langs ‘plekken van hoop’ in Amsterdam. Maar ook door samen onderweg te zijn in fellowships. Roeland, in het dagelijks leven hoofddocent aan de Faculteit Religie en Theologie op de VU Amsterdam en bij het remonstrants seminarium, vertelt: “Aan het begin van de conferentie werden deelnemers ingedeeld in kleine groepen die samen met elkaar optrokken om ‘hoop’ als een gezamenlijke reis te beleven. Deze fellowships kregen diverse opdrachten mee vanuit die metafoor van de reis. De gesprekken die dat opleverde waren echt goud waard. Aan het eind werd gevraagd: wil je een zegenbede schrijven voor elkaar, waarin je probeert te vatten wat je hebt meegekregen? Die hebben we in de Thomaskerk vervolgens voorgedragen aan elkaar, prachtig!”

Plekken van hoop
Door de diverse locaties waar films werden bekeken en in de wandeling langs plekken van hoop kwam de verbinding met het thema tot leven. Roeland noemt als voorbeeld kerkgebouw De Nieuwe Stad in de Bijlmer. “Hoop loopt als een rode draad door de geschiedenis van die wijk. Het is ooit ontwikkeld als paradijsstad, vol hoop. Maar het werd door de jaren heen een wijk waar niemand meer wilde wonen. Waar migranten naar toekomen met hoop, maar moeite hebben om in de wijk te overleven. En toch verbetert dat weer, en is het nu bijvoorbeeld de meest religieuze plek van Nederland. In de Nieuwe Stad, waar tegelijkertijd meerdere diensten plaatsvinden, was de energie daarvan heel sterk zichtbaar.” Het was niet de enige verbinding die de conferentie met de kerk maakte. Het programma sloot af met een filmische kerkdienst bij de vrijzinnige geloofsgemeenschap Vrijburg. Filmfragmenten waarin daarin onderdeel van de liturgie. “Daardoor kreeg de dienst echt een hele andere lading. Je merkte dat dit ook één van de dingen was die de conferentie losmaakte bij deelnemers: de behoefte om films weer de kerk in ‘te trekken’.”
Roeland merkte dat de conferentie hem zelf ook weer nieuwe hoop bracht. “Je kunt je, als je kijkt naar de toekomst, afvragen: is er hoop voor de wereld? Dat is natuurlijk een moeilijke vraag om te beantwoorden. Je merkt dat steeds meer mensen het idee hebben dat je geen invloed hebt op de wereld. Maar we weten ook dat verandering van onderop komt, van mensen die zich verbinden. Met elkaar kun je dingen voor elkaar krijgen. Dat heeft deze conferentie me ook weer doen beseffen. Verbinding geeft nieuwe hoop, nieuwe energie om aan de slag te gaan. En ook het besef dat het zinvol is om op goede cinema betrokken te zijn: films die ons hoopvolle verhalen kunnen voorschotelen. Waardoor je je plek in het grote geheel weer kunt zien. Dat hebben we met de conferentie echt weer mogen ervaren.”

Steun Fonds Kerk en Wereld
De steun vanuit Fonds Kerk en Wereld heeft veel betekend voor de organisatie van de conferentie. “Zonder die ondersteuning kunnen we dit niet organiseren. Nu kunnen jonge studenten aanhaken, en mensen uit andere landen die minder te besteden hebben. Het is mooi dat we zo samen netwerken bij elkaar brengen rondom de grote vragen van deze tijd, dat is hard nodig.”