Kerk & Raad
Een serie artikelen met praktische tips, zodat we nog beter samenwerken in de kerk.
Feedback geven is niet makkelijk, en al helemaal niet in de kerk. Daar hebben we vooral het gevoel dat we dankbaar moeten zijn voor wat iemand doet. Hoort feedback dan alleen thuis in het bedrijfsleven? Nee, zegt Paulien Vervoorn, want goede feedback zorgt voor onderlinge verbondenheid. Vijf tips.
1. Geef regelmatig een gemeend compliment
Vertel wat je waardeert. Een voorbeeld: ‘Door jouw preek ging ik opeens anders kijken naar de uitleg van Romeinen 14’ of ‘Door jouw vrolijke tussenspel vergat ik mijn zorgen.’
2. Bedank
Veel mensen vinden het lastig om een compliment te ontvangen. Neem het als een cadeautje in ontvangst door de ander te bedanken. Zie het als een bevestiging van de kwaliteiten die God in je heeft gelegd. Wees dankbaar voor de vrucht op je kerkenwerk.
3. Vraag zowel van tevoren als na afloop feedback
Een paar voorbeelden:
- Schrijf je in het kerkblad? Laat anderen vooraf meekijken of het goed overkomt.
- Maak je een digitale presentatie? Stuur het naar je team, zodat ze tips kunnen geven over tekst en afbeeldingen.
- (S)preek je? Leg je preekschets aan gemeenteleden voor, zodat je weet wat de boodschap oproept. Vraag na afloop aan een paar hoorders of zij de aandacht er wel of niet bij konden houden en waarom.
4. Geef, vraag en ontvang alleen feedback als je merkt dat er voldoende bodem is
Paulus geeft in Romeinen 14 en 15 de hoge opdracht elkaar te aanvaarden omdat Christus ons aanvaard heeft. In de praktijk blijkt dit soms verdraaid lastig, maar wel heel noodzakelijk om onszelf voor te houden: vanuit deze basis mogen we genadig naar onszelf en elkaar kijken: we zijn niet perfect, maar wel aanvaard. Net zoals een kwarktaart een stevige bodem nodig heeft, kan een eerlijk gesprek niet zonder deze stevige bodem van aanvaarding.
5. Geef feedback volgens het GEBAK-model
Als die bodem er is, kun je lagen in een gesprek onderscheiden. De eerste letters van de kernwoorden vormen het woord gebak. Als voorbeeld een gesprek dat Loes aangaat met Niek, een week nadat ze samen een kringavond hebben geleid.
1. Bodem van aanvaarding:
‘Ik kom terug op het moment dat jij en ik elkaar vóór de kringavond spraken. Komt dat nu uit?’
2. Gedrag verwoorden:
‘Toen ik aankwam, vroeg ik (...) Jij zei toen (...) Ik zei toen dat ik dat niet grappig vond. De tranen sprongen in mijn ogen. Ik keek je aan in de hoop dat je dat zou zien. Jij lachte. Weet je dat nog?’
3. Effect & emotie verwoorden:
‘Ik voelde me rot en het effect was dat we de avond niet meer goed konden doorspreken.’
4. Behoefte verwoorden:
‘Waar ik behoefte aan had, was waardering. Normaal zou ik dat dan zeggen, maar omdat er al een paar mensen binnenkwamen, voelde ik me niet vrij genoeg.’
5. Ander begrijpen:
Niek vertelt dat hij zenuwachtig was en dat op Loes afreageerde met zijn grappen. Die tranen zag hij niet. Niek biedt zijn excuses aan. Ze zijn allebei opgelucht.
6. Koers bepalen:
Ze stemmen af dat als Loes voortaan in gezelschap zegt dat ze iets niet grappig vindt, dat Niek voortaan weet dat hij moet stoppen. Loes zal eerder checken of hij zenuwachtig is en of zij nog iets voor hem kan betekenen. Hun bodem is verstevigd!
Bovenstaande is een bewerking van het boek Feedback in de kerk: aansprekende ideeën om met elkaar te groeien van Paulien Vervoorn.
Lees meer in de serie Kerk & Raad:
