Kerk & Krimp
We weten het al jaren: de kerk krimpt. Jaarlijks laten tienduizenden mensen de kerk achter zich. Minder kerkgangers betekent minder financiële armslag, en minder mensen die een ambt op zich willen nemen. Aan het woord krimpende gemeenten en hoe ze daarmee omgaan.
Protestantse Gemeente De Drieklank in Almere Buiten vergrijst en ziet minder kerkgangers op zondag. Ouderling Ineke Dekker laat zien hoe de gemeente krimp omzette in kracht: met maaltijden voor Syriërs, een taalcafé en een weggeefkastje groeit de betrokkenheid.
“Steeds minder mensen in de kerkdienst, vrijwel geen kinderen en jongeren, meest grijze hoofden; we zijn een gemeente zoals veel gemeenten, met weinig mensen en middelen. Maar we spreken er nooit zo over, we zitten hier niet te miepen. We zijn een kleine maar blijmoedige, hechte gemeenschap. Er is veel vertrouwen, hartelijkheid en betrokkenheid. Dat wat niet meer mogelijk bleek - meer kinderen en jongeren aan ons binden - hebben we omgezet in iets wat wel mogelijk is. Met de energie die vrijkwam, zijn we actief geworden buiten de kerkmuren. We waren vanwege een groot asielzoekerscentrum in de buurt in 2015 al begonnen om maaltijden te bereiden voor Syriërs. Het werd de opmaat naar een gerichtheid op de samenleving om ons heen.
We hebben de gemeente daar nauw bij betrokken en twee gespreksrondes georganiseerd, in groepjes. Het eerste gesprek was persoonlijk: hoe ziet jouw geloof eruit, wat vind jij belangrijk? Het tweede was gericht op onze geloofsgemeenschap: wat vind jij belangrijk dat onze geloofsgemeenschap gaat doen? Op basis van de uitkomst hebben we een geloofsbelijdenis geschreven waarin de woorden getuigenis, gemeenschap en dienst een plek kregen. Daar staat onder meer in dat het in onze gemeenschap over het volgen van Jezus gaat en dat we het belangrijk vinden om er te zijn voor de ander. Niet alleen in onze eigen gemeenschap, ook voor de samenleving waarin wij kerk zijn.
We hebben nu een diaconale kerk waarin veel vrijwilligers actief zijn. Eerder al hebben we in samenwerking met andere organisaties een kledinguitgiftepunt voor het asielzoekerscentrum opgezet. Daar kwam een taalcafé op vrijdagochtend bij. Een van de gemeenteleden is coördinator van schuldhulpmaatje geworden. De kerktoren heeft een weggeefkastje gekregen, en zo is er meer. We hebben er een andere sfeer, een andere betrokkenheid door gekregen. Er heerst een sterke wil om er te zijn voor onze omgeving. Daarin is onze kleine gemeenschap groot.”
Dit interview vond plaats in 2023 en is in dat jaar ook verschenen in het blad #protestant.
Als kerk je inzetten voor mensen op de vlucht? Kerk in Actie, het diaconale programma van de Protestantse Kerk, heeft een uitgebreid stappenplan gemaakt om diakenen en anderen hierbij van dienst te zijn.
