Veel gemeenten hebben moeite om genoeg ambtsdragers te vinden, waardoor het goed leidinggeven aan de gemeente onder druk komt te staan. Dirk Zuidema, kerkenraadsvoorzitter van de Protestantse Gemeente Kollumerpomp, vertelt over zijn ervaringen en visie op deze uitdaging.
“De meeste mensen in het dorp Kollumerpomp zijn lid van de kerk, maar het clubje kerkgangers is klein en merendeels op leeftijd. En er is een tekort aan ambtsdragers. Zoals we het nu georganiseerd hebben, is het op de zondagen goed te doen. Voor kleine taken hebben we vrijwilligers gezocht. Drie vrijwilligers om de dominee naar binnen te leiden. Zes kosters die om de beurt de kerk openen en weer sluiten. Maar vanwege het tekort aan kartrekkers hebben we de gemeenteleden een jaar geleden wel gevraagd of ze het erg zouden vinden als we maar eens in de twee weken een dienst zouden houden. Niemand was tegen.
Om de week een dienst lukt nog wel. Op de andere zondag gaat een deel van de gemeenteleden naar de kerk in Kollum. Toch is de toekomst zorgelijk, er komen geen nieuwe mensen bij. Op een gegeven moment is het klaar. We hebben al een paar keer overlegd met een kerk in onze omgeving om samen te gaan, maar dan is de boodschap altijd: kom bij ons in de kerk. En wij willen liever nog niet opgaan in een andere kerk.
Omdat we al zo'n 25 jaar geen eigen predikant hebben, zijn we daar geen geld aan kwijt. Financieel gezien kunnen we nog zeker vijf jaar vooruit, de financiële bijdragen zijn voldoende om de kerk op deze manier draaiende te houden. Zolang er mensen komen, blijft de kerk open. Dat zijn er op zondag tussen de 12 en de 30. Tegen de dominees die voorgaan zeg ik weleens: ‘Ik schaam me dat we met maar 12 mensen in de kerk zijn.’ Maar zij maken dat wel vaker mee. We gaan dus gewoon door op deze manier."
Dit artikel verscheen eerder in #protestant, het vakblad voor ambtsdragers in de Protestantse Kerk.
Lees meer in de serie Kerk & Krimp:
