Een kerk die contact wil met haar omgeving, komt al snel voor vragen te staan als ‘hoe weten we wat er in de omgeving speelt?’ en ‘hoe kunnen we maximaal gastvrij zijn naar onze omgeving?’ maar ook ‘hoe kunnen we ons geloof begrijpelijk maken?’ Dr. Gert-Jan Roest vindt het een goed teken als deze vragen boven komen: ‘Dan is als kerk je blik echt naar buiten gericht!’
De kerk is geroepen om deel te nemen in de beweging van Gods liefde naar de mensen en de wereld. “Een missionaire kerk komt in beweging voor anderen namens God,” aldus Gert-Jan Roest, wetenschappelijk beleidsmedewerker bij de dienstenorganisatie van de Protestantse Kerk. “Ze doet dat door te leven vanuit liefde, te handelen vanuit liefde en te spreken vanuit liefde. De liefde staat voorop.”
Wisselwerking
Als een kerk Gods liefde contextualiseert - toepast in haar omgeving - is ze niet alleen aan het zenden, maar ontstaat een gezonde wisselwerking. Roest: “Als kerk luister je goed naar wat er leeft in je omgeving en ontvang je rijkdom terug.” Dat kan alleen als de kerk haar veilige afstand tot de omgeving opgeeft. “Precies zoals Gods liefde in deze wereld opereert. God zendt geen boodschap van afstand maar komt Zelf dichtbij, komt onder ons wonen en identificeert zich zozeer met ons dat zelfs afwijzing en lijden Zijn liefde niet doen bekoelen,” vervolgt dr. Roest. “Ten diepste is contextualisatie een belichaming van kwetsbare liefde. Vanuit die positie kunnen we leren hoe we Gods liefde zichtbaar en hoorbaar kunnen maken.”
In zijn artikel ‘Contextualisatie: theorie en praktijk’ beschrijft Roest hoe je als kerk zichtbaar kan worden in de nabije omgeving. “Niet iedereen in de kerk heeft dezelfde benadering van contextualisatie. In een aantal verschillende voorbeelden benoem ik de spanningen en spannende vragen die bovenkomen als je ermee aan de slag gaat.” Ook de concrete praktijk wordt niet vergeten. Aan de hand van 4 stappen laat Roest zien hoe je in de praktijk met contextualisatie aan de slag kunt gaan. Contextverkenning en contextualisatie zijn inherent aan het participeren in de missie van God. Roest: “God zelf past zich overal in de Bijbel aan aan mensen en situaties om dichtbij hen te kunnen komen. God wil in onze situaties nieuw leven brengen en goed nieuws brengen in voor ons verstaanbare taal. Deelnemen in deze missie daagt ons uit dit ook voor anderen te doen.”
Wijze weg vinden
Meedoen in die missie zal regelmatig diepe vragen en spanning opleveren. Hoe kunnen we maximaal contextualiseren zonder de christelijke identiteit te verliezen? “Dat zijn vragen die nooit weggaan en steeds weer roepen om wijsheid. Het is een avontuur dat uitnodigt tot experimenteren, maar ook tot onderling gesprek om een wijze weg te vinden. Het gaat hier om een gesprek in de lokale kerk, maar ook in de regionale, landelijke en wereldwijde kerk, waarin de Geest van Christus ons voorgaat.”
Toekomstgericht kerk-zijn betekent dat we als kerk relevant in onze omgeving aanwezig moeten zijn en blijven. Daartoe zullen we in een constructief onderling gesprek moeten blijven als kerk. In regionale en landelijke context kan dit artikel daar een aanzet toe geven. Welkom in dit uitdagende avontuur, welkom in de kerk!
Lees het hele artikel 'Contextualisatie: theorie en praktijk'
Lees ook:
